|
|
Today is the day to stand still by the past and look to the future. We have to learn from the past and look towards the future. Discrimination and racism is something to be aware of your whole life. It will come around the corner when you don't expect it and sometimes when you expect it will not be there. I see already a lot of differences here in Holland than in the US where I come from. In the States a lot of things ae out of the question when it comes to different races and things are already possible here in Holland. But also in Holland it is still not perfect. As a Native American I have been a victim from racism and discrimination my whole life. My people are treated bad and slaughtered since the Whiteman came in 1492. And somehow Indians have always been seen and treated like people who were less worthy. Less than a beast. The Whiteman wanted more and not only more, they wanted everything for themselves. More than they needed. That's something real different than what the Native Americans believe in. We honor Mother Earth, the land, the people on it, and everything that lives on it. We honor the water, the sky, the stars, the universe and our ancestors and the Great Spirit. There've been major massacres in the past and I am a Sand Creek survivor. I will tell you about the Sand Creek history. My tribe, the Southern Cheyennes, lived in Sand Creek. Before dawn, on november 29, 1864 more than 700 US soldiers, mostly Colorado militia, attacked an Indian encampment at Sand Creek in South Eastern Colorado, killing old men, women, children and babies. While most of the men were off the village hunting. Leading the attack was John M. Chivington, a former methodist preacher, known as The Fighting Parson. Chivington was already on record as saying his mission in life was to kill Indians. At Sand Creek he ignored peace signals, an American flag and a white flag hanging from the lodge of Black Kettle, chief of the Southern Cheyennes. The massacre lasted six to eight hours. 200 Cheyenne men, women and children were slaughtered and their corpses often brutesquely mutilated. US soldiers mutilated Native American women, cutting away their breasts and removing all other sex organs. After the massacre soldiers displayed the women's severed body parts on their heads and stretched them over their uniforms, while riding in their ranks. The sex organs or every male were removed in the brutesque manner. One soldiers boasted that he would make a tobacco pouch with the removed private part of White Antilope, a respected chief and Elder and my great great uncle. Around 1875 the Indians were almost all put away on reservations. Not always tribe by tribe but forced to live on pieces of land no matter if you were Plains Indian, a farmer or a fisherman. A big tragedy and depressing situation. The federal government began sending Indians on to off reservation boarding schools in 1870's when the United States were still at war with Indians. The government operated as many as a 100 boarding schools for American Indians, both on and off reservations. Children were sometimes taken forcibly by armed police. They were taken away from their parents and brought to boarding schools and into white families to learn to how not te be Indian. Federal boarding schools were forbidden to express their culture. The Indian ways have beaten out of them, everything from wearing long hair to speaking even a single Indian word. For many communities, for a variety of reasons federal school was the only option. Public schools were closed to Indians because of racism. At boarding schools the curiculum focused mostly on trades such as carpentry for boys ans house keeping for girls so the start of killing a whole native people and culture was almost completed. But my people are strong and we will fight for our own ways, for our own way of life and bit by bit we grow strong again. In 1969 four young men who had always been treated as the lowest of the lowest because we were Indians formed the first Native American rockband Redbone and we showed in our own way what we stood for. Music saved us and with our music we got fame and got a chance to tell people all over the world about our people, our life as Indians and made them interested in my people. You can hear the Native American influences, especially on our first album. In Europe we got a big hit "We were all wounded at Wounded Knee", a song that was not allowed to be played and listended to in the States. It was "too political", but over here became a big hit. Here in Europe we were not seen as lower people. That was so great that we could be proud of who we really were. You can break the people but you cannot break our spirit. We're still not wanted in our own country and you can feel it in many ways. It hurts to see that the young ones don't see a future and hide themselves in alcohol and drugs. Overdose is the number one killer of the youth so the massacres go on still, even in these days, but as long as we stay together we stay strong. A good and safe future and you know there is still a long way to go before my people and the young ones have found their own heritage back and be proud of who we are. And that is what I wish for the young people these days. Peace and power to my people. With our music we made activists stand up for my people and they still do like for Leonard Peltier, my cousin, a Native Amerian activist and a member of the American Indian Movement who's been for 35 years in prison and his guilt is never proved, but he is Indian so he is guilty and it became a politcal statement. There has been a lot changed but there also still a lot of Native Americans living in poverty. Pine Ridge Reservation is sorrow example. It is one of the poorest places in the USA. A lot of people have to get through the winter without decent food, water, clothes, housing and gas to heat the houses. No future for their youth. I'm tired of hearing the white and red leaders telling me or us "in time it'll get better". Well, it won't unless you MAKE them better! The Creator tells us to obey the law and to carry yourself in a proud Native American way. And brother, if anyone puts their hand on you, you do the best you can to see they don't put their hand on anyone else again. Peace and power to my people. Thank you for listering. |
|
Vandaag is de dag om stil te staan bij het verleden en te kijken naar de toekomst. We moeten leren van het verleden en naar de toekomst gaan kijken. Discriminatie en racisme zijn iets om je hele leven bewust van te zijn. Het komt om de hoek kijken wanneer je het niet verwacht en soms als je het verwacht zal het er niet zijn. Ik zie nu al een hoop verschillen hier in Nederland met de VS. In Amerika zijn er van veel dingen totaal geen sprake als het gaat om de verschillende rassen maar reeds mogelijk in Nederland. Maar ook in Nederland is het nog steeds niet perfect. Als Indiaan ben ik al mijn hele leven een slachtoffer van racisme en discriminatie. Mijn volk wordt slecht behandeld en werd afgeslacht sinds te Blanke kwam in 1492. En op de een of andere manier zijn Indianen altijd behandeld als mensen die minder waard zijn. Minder dan een beest. De blanken wilden altijd meer en niet alleen meer, ze wilden alles alleen voor hun zelf. Meer dan ze nodig hadden. Dat is heel iets anders dan waar Indianen in geloven. Wij eren Moeder Aarde, het land, de mensen die erop wonen, en alles dat erop leeft. Wij eren het water, de hemel, de sterren, het heelal en onze voorouders en de Grote Geest. Er zijn grote slachtingen aangericht in het verleden en ik ben een overlevende van Sand Creek. Ik zal je over de geschiedenis van Sand Creek vertellen. Mijn stam, de Zuidelijke Cheyennes, woonde in Sand Creek. Nog voor het ochtendgloren, in november 1864 vielen vielen meer dan 700 soldaten, voornamelijk Colorado militia, een Indiaans kamp aan bij Sand Creek, waarbij ze oude mensen, vrouwen, kinderen en babies afslachtten, terwijl de mannen buiten het dorp aan het jagen waren. De aanval werd geleid door John M. Chivington, een voormalig protestant priester, ook bekend als The Fighting Parson (De Vechtende Pastoor) en het was bekend dat gezegd had dat zijn missie in het leven bestond uit het doden van Indianen. Bij sand Creek negeerde hij vredestekenen, een Amerikaanse vlag en een witte vlag die aan de hut van Black Kettle, opperhoofd van de Zuidelijke Cheyennes hingen. De slachting duurde zes tot acht uur. 200 Cheyenne mannen, vrouwen en kinderen werden afgeslacht en hun lijken werden vaak gruwelijk verminkt. Amerikaanse soldaten verminkten Indiaanse vrouwen, sneden hun borsten weg en verwijderden alle andere geslachtsorganen. Na de slachting stelden de soldaten de afgesneden lichaamsdelen ten toon op hun hoofden en rekten ze uit over hun uniformen. De geslachtsorganen van elke man werden op de meest gruwelijke wijze verwijderd. Één soldaat schepte op dat hij dat hij een tabakszakje zou maken van het verwijderde geslachtsdeel van White Antilope, een gerespecteerd opperhoofd en Elder en mijn overgrootoom. Omstreeks 1875 waren bijna alle Indianen al op reservaten weggeborgen. Niet altijd stam bij stam maar gedwongen om op een stuk land te leven, ongeacht of je nu steppenindiaan was, boer of visser. Een grote tragedie en een deprimerende situatie. In de jaren 1870 begon de federale regering Indianen naar kostscholen te sturen toen de Verenigde Staten nog in oorlog met de Indianen waren. De regering leidde wel zo'm 100 kostscholen voor Indianen, beide op en weg van de reservaten. Kinderen werden soms met geweld genomen door gewapende politie. Ze werden bij hun ouders weggehaald en naar kostscholen gebracht en bij blanke pleeggezinnen om te leren hoe je geen Indiaan moet zijn. Op federale kostscholen waren expressies van de eigen culuur verboden. De Indiaanse leefwijze werd letterlijk uit ze geslagen, alles van het dragen van lang haar tot het spreken van ook maar één Indiaans woord. Voor vele gemeenschappen en om een verscheidenheid van redenen, was de federale school de enige mogelijkheid. Openbare scholen waren gesloten voor Indianen door het racisme. Op de kostscholen bestonden de lessen voornamelijk uit vaardigheden als houtbewerking voor de jongens en huishoudelijk werk voor de meisjes dus het gegin van het vernietigen van de totale inheemse bevolking en hun cultuur was bijna afgerond. Maar mijn volk is sterk en we zullen vechten voor onze eigen leefwijze en beetje bij beetje zijn we sterker aan het groeien. In 1969 begonnen vier jongemannen die altijd als het laagste van het laagste behandeld waren geweest de allereerste Indiaanse rockband, Redbone genaamd, en op onze eigen manier lieten we zien waar we voor stonden. De muziek heeft ons gered en met onze muziek bereikten we faam en een kans om mensen over de hele wereld over ons volk te vertellen, ons leven als Indianen en we maakten hen geïnteresseerd in ons volk. je kunt duidelijk de Indiaanse invloed horen, vooral op onze eerste plaat. In Europa scoorden we een grote hit "We were all wounded at Wounded Knee", een liedje dat in Amerika niet gespeeld of naar geluisterd mocht worden. Het was "te politiek getint" maar hier werd het een grote hit. Hier in Europa werden we niet gezien als een lager ras. Het voelde zo goed om we trots konden zijn op wie we waren. je kunt een volk breken maar nooit onze geest. We zijn nog steeds niet gewenst in eigen land en je kunt dat op vele manieren ook voelen. Het doet pijn om te zien dat de jongeren geen toekomst zien en zich verstoppen in drank en drugs. Overdosis is doodsoorzaak nummer één onder de jeugd dus de slachtingen gaan duidelijk nog steeds door, zelfs vandaag de dag, maar zoalng we zij aan zijn blijven staan zullen we sterk zijn. Een goede en velige toekomst maar je weet dat er nog een lange weg te gaan is voordat mijn volk en onze jongeren hun eigen erfenis terug hebben gevonden en trots kunnen zijn op wie we zijn. En dat is wat ik wens voor de jonge mensen vandaag. Vrede en macht voor mijn volk. Door onze muziek hebben we activisten geïnspireerd om het voor onze mensen op te nemen en dat doen ze nog steeds zoals bijvoorbeeld voor Leonard Peltier, mijn neef, een Indiaanse activist en lid van de American Indian Movement, die al 35 jaar in de gevangenis zit en wiens schuld noot bewezen is geweest, maar ja hij is Indiaan dus schuldig en zo werd het een politiek statement. Er zijn al vele veranderingen bewerkstelligd maar nog steeds leven veel in Indianen in armoede. Pine Ridge is een droevig voorbeeld. Het een van de armste plaatsen in de VS. Veel mensen moeten de winter zien door te komen zonder fatsoenlijk voedsel, water, kleding, behuizing en gas om het huis te verwarmen. Geen toekomst voor hun jongeren. Ik word er moe van om blanke en rode leiders maar steeds te horen zeggen "mettertijd zal alles beter worden". Nou, dat zal niet gaan gebueren tenzij je het beter MAAKT! De Schepper zegt ons om de wet te gehoorzamen en op trots Indiaanse wijze door het leven te gaan. En broeder, als iemand aan je komt, doe dan je best om te voorkomen dat ze nooit hun hand aan iemand anders zullen leggen. Vrede en macht aan mijn volk. Bedankt voor het luisteren |
|
coloured.jpg)
